‘ശങ്കകൂടാതടുക്കൊല്ലേചങ്കു!ചെയ്യൊല്ലസാഹസം
ചങ്കും പുങ്കുമതില്ലാത്ത വങ്കൻ തെമ്മാടിയാണിവൻ.’ (85)

എന്നു പറഞ്ഞു ചങ്കുവിന്റെ കയ്യു പിടിച്ചു. ചങ്കു കൈ കുതറി ശേഖരന്റെ ചെപ്പിയ്ക്കൊന്നടിച്ചു. അപ്പോൾ ശേഖരൻ ചങ്കുവിന്റെ കഴുത്തിലായിട്ടു കൊടുത്തു ഒരു വെട്ട്. വെട്ടുകൊണ്ടപ്പോൾ ചങ്കു അയ്യോ! എന്നു നിലവിളിച്ചു വീണു. വീണപ്പോൾ രണ്ടു മൂന്നു കൂടി വെട്ടി കൊന്നു കത്തി പനശ്ശേരിയുടെ അടുക്കലേയ്ക്കിട്ട് 'അയ്യോ! എന്റെ അമ്മാമനെ ഈ നമ്പൂരി വെട്ടിക്കൊന്നേ!' എന്നൊരഞ്ചെട്ടു പ്രാവശ്യം ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു.

ചോ:- തുപ്പാ! ഇതിവൻ വലിയ നേരുകേടല്ലേ ചെയ്തത്.ഇങ്ങിനെ ചെയ്യോ?

തുപ്പൻ:- (ചിരിച്ചുങ്കൊണ്ട്) ആവോ കേൾക്കു! ഇതൊക്കെക്കണ്ടിട്ടു പറശ്ശേരിയ്ക്ക് എന്താണ് വേണ്ടതെന്നു രൂപമില്ലാതെ കണ്ടായി. ഈ നിലവിളികേട്ടു ലക്ഷ്മി ഓടിവന്നു. വാലിയക്കാരനോടിവന്നു. അപ്പോഴെയ്ക്കും അയിലന്തരത്തുകാരോടിവന്നു. ക്ഷണങ്കൊണ്ടൊരു പത്തുനൂറാളുകൂടി. അപ്പോൾ പനശ്ശേരിയുടേയും ശേഖരൻ്റേയും മുണ്ടിന്മേലും മറ്റുമൊക്കെ ചോര തെറിച്ചു പറ്റീട്ടുണ്ട്. നിലത്തൊക്കെ ചോരപ്രളയമായിരിയ്ക്കുന്നു. കുടൽമാല പുറത്തേയ്ക്കു ചാടി ചങ്കു അങ്ങിനെചത്തു കിടക്കുന്നു. ഇതൊക്കെക്കണ്ടിട്ട് ആളുകളൊക്കെ വല്ലാതെകണ്ടായി. ശേഖരൻ മാറത്തടിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. തലയിൽ തല്ലുന്നുണ്ട്.ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചു കലശൽ കൂട്ടുന്നുണ്ട്.അപ്പോഴെയ്ക്കും പൊല്ലീസുകാർ വന്നു. ഒരു ഹേഡും നാലു കനിഷ്ടേപ്രും അവർ രണ്ടാളോടും ചോദിച്ചപ്പോൾ പനശ്ശേരി ഈ പരമാർത്ഥമൊക്കെപ്പറഞ്ഞു.

ശേഖരൻ:- (ദുഃഖിച്ചുംകൊണ്ട്)എജമാന്നേ! രക്ഷിയ്ക്കണേ! എജമാന്നേ എന്റെ അമ്മമനെ വെട്ടിക്കൊന്നത് ഈ കള്ളനമ്പൂരിയാണ് എജമാന്നേ! (അപ്പോൾ)

ഹേഡ്:- എന്താണു കാരണം?

ശേഖ:- അമ്മമന് ഒരായിരം രൂപ കൊടുപ്പാനുണ്ട് ഈ നമ്പൂരി. അതു കൊടുക്കാതെകണ്ടു കഴിപ്പാനാണ് എജമാന്നേ!

ഹേഡ്: - തനിയ്ക്കെന്താണ് നിശ്ചയം താൻ കണ്ടുവോ?

ശേഖ:- ഉവ്വ് എജമാന്നേ! അമ്മാമൻ പറഞ്ഞിട്ട് അമ്മായിയ്ക്കു സദ്ദ്യയുടെ വട്ടമൊക്കെ പകർന്നുകൊണ്ടു കൊടുക്കാൻ അടുക്കളയിൽ വെച്ചു ഞാൻ പകരുമ്പോൾ അമ്മാമനും നമ്പൂരിയുമായി ഈ രൂപയുടെ കാര്യംകൊണ്ടു തർക്കിയ്ക്കുന്നതു കേട്ടു. പിന്നെയിതൊക്കെ തലയിലേറ്റിക്കൊണ്ടിങ്ങോട്ടു പുറപ്പെട്ടപ്പോൾ അയ്യോ! എന്ന് അമ്മാമന്റെ ഒരു നിലവിളികേട്ട് എന്താണെന്നു നോക്കാനായിട്ടു ഞാൻ പരിഭ്രമിച്ചു വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ കഴുത്തിലൊരു വെട്ടുകൊണ്ട് അമ്മാമൻ വീണു കിടക്കുന്നതും ഈ നമ്പൂരി പിന്നെയും വെട്ടാൻ കയ്യോങ്ങുന്നതും കണ്ടു.നമ്പൂരിയുടെ കയ്യു പിടിയ്ക്കാൻ ഞാനോടിച്ചെന്നപ്പോഴെയ്ക്കും നമ്പൂരി വൈറ്റത്തു രണ്ടു വെട്ടുവെട്ടി. ചോര തെറിച്ച് എന്റെ മുണ്ടിന്മേലും മറ്റും പറ്റി.എജമാന്നേ! ഇങ്ങിനെയാണ് സത്യം എജമാന്നെ! ഇതിൽ ലേശം ഭോഷ്കില്ല എജമാന്നേ! എങ്ങിനെയായാലും എന്റെ അമ്മാമനെ ഞാൻ വെട്ടിക്കൊല്ലുമോ എജമാന്നേ! അമ്മാമൻ മരിച്ചിട്ടെനിയ്ക്കു വളരെ സങ്കടമുണ്ട് എജമാന്നേ! എന്നും മററും വളരെയൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഇവരുടെ പ്രകൃതിയെ അന്വേഷിച്ചതിൽ ശേഖരൻ തന്നെയാണിതു ചെയ്തത് എന്ന് ഹേഡിന്നു തോന്നീട്ടു ശേഖരനെ കുറച്ചു ദണ്ഡിപ്പിച്ചു.