രാധാരോധത്തിനായ് ലക്ഷ്മി
മുദ്ര വെച്ചെന്ന പോലവേ
കൌസ്തുഭോല്ലസിയാം വിഷ്ണു
ഹൃദയം തരണം ശുഭം.

ഒരിക്കൽ സ്മരിക്കിൽ തെരിക്കെന്നഘൌഘം
ഹരിക്കും ഹരിക്കാചരിക്കും നമസ്യ
ഇരിയ്ക്കു മ്പോഴും സഞ്ചരിയ്ക്കുമ്പൊഴും മേ
"മരിക്കും വരെയ്ക്കും സ്ഫുരിക്കും ധരിക്ക.'’

ഹന്ത! രാഹുവധുവിൻകുളുർകൊങ്ക
പ്പന്തിനേവനഫലത്വമിയറ്റി
ചന്തമേന്തുമവനുള്ളൊരു പുത്തൻ-
ചെന്തളിർക്കഴലിണയ്ക്കു നമിക്കാം.

പാരാകെ പ്രളയാംബുരാശികളിൽ മു-
ങ്ങീടുന്ന നാളോമന-
ശ്രീരാശിക്കു നിധാനമായ ശിശുവാ-
യാശ്ചര്യമേറും വിധം
പേരാലിന്റിലമേൽ ശയിച്ചു വിളയാ-
ടീടുന്ന ലക്ഷ്മീശ! നിൻ
പേരാളുമ്പദപങ്കജങ്ങളനിശം
ഭക്ത്യാ വണങ്ങുന്നു ഞാൻ.

കാലുൾക്കാമ്പായ കണ്ണാൽ കലുഷതതി കള
ഞ്ഞിടുവാൻ കാണുവോരെ
കാലേ കാമങ്ങളേകിക്കനിവിനൊടു കട-
ക്കണ്ണിനാൽ കാത്തു കാമം
കാലാബ്ദശ്രീ കളിക്കും കളതരകളമായ്
കാളകണ്ഠാദികൾക്കും
കാലുഷ്യം തീർത്തു "പാലാഴിയിലടിയരുളും
പോറ്റി മാം പോറ്റിടേണം"

"പാലാഴിയെന്നുള്ളതിനുള്ള പൂരണം
നാലാറു വട്ടം വഴിപോലെ നോക്കി ഞാൻ;
ചേലേറെയുണ്ടെന്നതു തന്നെയല്ലതിൽ
കോലാഹലം തന്നെ കകാരമെത്രയും.

ഹേ കേശവാഖ്യയ്ക്കെഴമാദ്യവര്‍ണ്ണ-
രാകുന്നുവെന്നുള്ള മഹത്ത്വമോര്‍ത്തു
സ്വകാര്യമായിക്കരുതിക്കിടന്നോ
കകാരമീവണ്ണമെടുത്തു തീര്‍പ്പാൻ?''