തന്നെ കാന്തള്ളൂരമരുംദേവൻ കാന്തിമാൻ കമലേക്ഷണൻ
സന്താപം സകലംതീര്ത്തു സന്തതം തരണം ഗുണം
ഇല്ലത്തു വന്നുപോയിട്ടു കൊല്ലമൊന്നായിയെങ്കിലും
കില്ലില്ലിന്നലെയെന്നോണമുള്ളിലോര്ക്കുന്നു ഞാനത്
ഞാനങ്ങോട്ടു വരേണമെന്നു നിരുപി-
ച്ചീടുന്നതുണ്ടെങ്കിലും
ദീനംകൊണ്ടു നിനച്ചപോലെ കഴിവ-
ന്നീടുന്നതില്ലൊന്നുമേ
യാനം ദൂരെയശക്യമാണിവനതെ-
ന്നുണ്ടാകിലും രണ്ടുനാ-
ളാനന്ദത്തൊടു വാണിടേണമൊരുമി-
ച്ചെന്നുണ്ടിനിക്കാഗ്രഹം
ഒറ്റപ്പാലം വരേ വന്നു പറ്റാം തീവണ്ടികേറിയാൽ
ചിറ്റലാണവിടം വിട്ടാലേറ്റവും വഴി ദുര്ഘടം
സ്വാപത്തിലും വലിയ സങ്കടമാര്ക്കുമേകു-
മാപത്തുവന്നു പുനരൊന്നവിടെയ്ക്കതോര്ത്ത്
ആപാദമസ്തകമിനിക്കു വിറച്ചു ദൈവാ-
ലാപാദിതം സകലവും സഹനീയമല്ലോ
ശോകങ്ങളൊന്നുമണയാതെയിരിപ്പതിന്നും
വൈകാതെ കണ്ടവിടെവന്നണയുന്നതിന്നും
വൈകുണ്ഠനാഥനുടെ ചാരുപദാരവിന്ദ-
മാകുന്നവണ്ണമകതാരിൽ നിനച്ചിടുന്നു.