സൂര്യാസ്തമയം

പശ്ചിമയുടെ സംഗത്തിൽ
പാരം രവി രാഗമാര്‍ന്നതിഹ കണ്ടു
പ്രാചീ മേചകമുഖിയായ്;
പ്രമദകളീര്‍ഷ്യാസമേതമാരത്രേ.

ആനന്ദമേകിയ സുഹൃത്തമനായ സൂര്യൻ
ഹീനാംശുവായഹഹ! വീഴ്‍വതു കാണ്കവേണ്ടാ
ഈവണ്ണമോര്‍ത്തു നളിനീകളവാണിയുള്ളിൽ
താവും വിഷാദമൊടടച്ചിതു പത്മനേത്രം.

അന്നേരമക്കാലതാര്‍ക്ഷ്യനാശു കൊണ്ടങ്ങു മണ്ടിടും
ദിനമാം ഫണിതൻ സൂര്യമണി വീണിതു സിന്ധുവിൽ.
കലാനാഥൻ കുതുകിയായ് കരം ചേര്‍ത്തിടുമംബരേ
എന്നുറച്ചു നിശാനാരി രവിദീപം കെടുത്തിനാൾ.

നന്നായിട്ടുണ്ടു രാഗം, നയനസുഖകരം
രൂപവും താപമേകീ-
ടുന്നില്ലെന്നാലുമോര്‍ത്തീടുകിൽ വസുനിവഹം
തീര്‍ന്നുപോയെന്നമൂലം
മിന്നും ഭാസ്വാനെയിപ്പോൾ സപദി ഗഗനമാം
വീട്ടിൽ നിന്നാട്ടിയോടി-
ക്കുന്നയ്യോ! നന്ദി വേർപെട്ടപരദിശയതാം
വേശ്യയാൾ പശ്യ ബാലേ!