ഘനപയോധരശൈലഭരാനമ-
ദ്വലിനിബന്ധനധാരിതമദ്ധ്യയാ
അവിരതാ ഭവിഷീഷ്ടഗരിഷ്ഠയാ
ഗിരിജയാരിജയായ ഭവാദൃശാം.
അയി സഖേ! തവ സംസ്കൃതഭാരതീ-
മയവിലേഖനദര്‍ശനകൗതുകാൽ
ഇദമപീഹ മദീയവിലേഖിനീ
വിചരണാചരണായ നിരൂപ്യതേ.
മൃദുല സൽപ്പദപല്ലവവേഷ്ടിതം
വിലസദര്‍ത്ഥസുമാൽക്കടസൌരഭം
തവ മുഹുസ്പൃഹയേ കവിതാലതാ
നവസുധാവസുധാമകരാദിതം
ശിശു'കു'രംഗസ'മീ'കൃതവീക്ഷണ-
പ്രകൃതിനര്‍ത്തിതമന്മഥദേവയാ
വിധൃതഗര്‍ഭിതസൌഹൃദയാ ഭവാൻ
ദയിതയായി തയാ സുഖമേധതേ?
അഹമപീഹ ചിരായ വിദൂരത-
സ്സമുപഗമ്യ സമീകൃതസൌഹൃദഃ
അകരവം നിജചാടുവിഡംബനൈഃ
പ്രിയതമായതമാന പരിച്യുതിം.
ഭവതു തൽപുനരന്യദുദീര്യതേ
തവ ജനുസ്ഥലരാഷ്ട്രപദേപ്യദഃ
അകൃത മാടനൃപഃ കില പത്രികാ
നിലയനം ലയനന്ദിതലേഖകം
തവ സഖാ കില പൂര്‍വ്വമസൌ പുനാ-
രിപുരിവാജനി യഃ പരമേശ്വരഃ
സഖല മേനവരമ്യവിലേഖനം
മഹിതമീഹിതമീക്ഷിതവാംസ്തവ.
അയമഹോ അതിശയ പുരാ സമാൻ
സമനു കൃത്യതി സമ്പ്രതി മാദൃശാൻ
ഇതി നിരൈക്ഷത സേഷ്യമിവ സ്രവ-
ന്മമതമാമതമാദരമപ്യസൌ.
അപിച കിഞ്ചിദുവാച സ തന്മയാ
ധൃതധിയോത്തരകല്പനകര്‍മ്മണി
ശ്രുതമഭുന്ന യഥാതഥ, മാശയ-
സ്ത്വിഹ സഖേ! ഹസ, ഖേലകഉച്യതേ
ഇഹ പുരേവ സ ഭൂസുരനന്ദനോ
യദി സദാപ്യവസിഷ്യദദൂഷിതഃ
ഇതി വചസ്യഭവിഷ്യദമുഷ്യനോ
രസികനാസികതാസ്വിവ തൈലകം.
വിപദി യൽഗിരിജാഭജനം വ്യധാ-
ദ്വിപുലധീരയമുല്ക്കടഭക്തിഭാക്‍
ഇദമഹോ അദസീയഫലം, ജിതം
നനു മയാനുമയാത്ര ച ഹേതുനാ.
ഇതി മയാ പരാമശ്വരഭാരതീ-
ഭരിതമാശയമാത്ര മുദീരിതം;
ഭവതു തിഷ്ഠതു സാമ്പ്രതമിത്യ ദോ
വിരമതാരമതാദ്ധ്യുഷിതം മയാ.