1. ചൂതാമാമത്തിലുദ്യന്നവപരിവിലസന്മഞ്ജരീപുഞ്ജനിര്യൽ
സ്ഫീതാമോദത്തെ നിത്യം വിരവിലനുഭവിച്ചേറ്റമുല്ലാസമോടെ
ഭക്തന്മാർക്കിഷ്ടമേകുന്നൊരു ധരണിധരശ്രീകുമാരി സദാമാം
മാതാവും കാത്തു രക്ഷിക്കണമിവരൊഴികേ ദൈവമിങ്ങാരുല്ലാ

2. ധമ്മാധർമ്മസ്വരൂപം ദുരധിഗമമധര്‍മ്മം ക്വചിദ്ധര്‍മ്മമായും
ധര്‍മ്മത്തേത്താൻ ചിലപ്പോൾ ചിലരുലകിലധർമ്മാത്മനാ ചൊല്ലിടുന്നു .
ധർമ്മവ്യാധൻകഥിച്ചുള്ളൊരു കഥയിവിടെക്കേട്ടു കൊണ്ടീഷലെന്യെ
ധര്‍മ്മിഷ്ഠന്മാരനുഷ്ഠിക്കണമപഗുണമെന്നാകിലും സ്വസ്വധർമ്മം

3. വമ്പന്മാരൊടെതൃത്തുകൂടരുതെടൊ തൻബുദ്ധിയുള്ളാളുകൾ
കുമ്പിട്ടങ്ങു വണങ്ങിടേണമവിടെക്കാട്ടൊല്ല ഡംഭങ്ങളെ
അമ്പോടങ്ങറിയാതെ വമ്പനിഹഞാനെന്നും നടിച്ചീടുകിൽ
കംമ്പംതാനവനെന്നുലോകരിഹ കൈകൊട്ടിച്ചിരിച്ചീടുമേ

4. ഹാദാഹാര്‍ത്തിയറിഞ്ഞിടാതെ ശലഭം പാഞ്ഞെത്തിടുന്ന്വഗ്നിയിൽ
മോദാൽചെന്നു ഭുജിച്ചിടുന്നുബളിശാ ദിഗ്ദ്ധാമിഷത്തെഝഷം
ഈദൃക്തത്വമറിഞ്ഞിടുന്ന മനുജന്മാരും മദോന്മത്തരാ-
യുദ്യന്മോഹവശാലനര്‍ത്ഥവിഷയാ സ്വാദേഭ്രമിക്കുന്നഹോ

5. എന്നല്ലാപുനരൊന്നുകൂടിവിവരിച്ചീടാം സുദൂരസ്ഥനാം
ചന്ദ്രൻതന്നുടെ മണ്ഡലത്തിലതിയാ യാശിച്ചുകൊണ്ടര്‍ഭകൻ
സാന്ദ്രാമോദമുയർന്നു കഷ്ടമതിനായ് കൈനീട്ടിടുന്നെന്നതും
നന്നായോര്‍ക്കുകിലൊക്കെ മോഹമഹിമാവല്ലൊ സ്ഫുരിക്കുന്നതും

6. ഈമാനുഷ്യമിഹാതി ദുര്‍ല്ലഭമേതെന്നോര്‍ക്കാതെ ഹാ മര്‍ത്ത്യരീ
വിണ്മൂത്രത്തിനു പാത്രമായ തരുണിഗാത്രത്തിലത്യാശയാൽ
സന്മാര്‍ഗ്ഗത്തെ വെടിഞ്ഞുഴന്നു ശുനകൻപോലെ ഭ്രമിക്കുന്നിതാ
ദുര്‍മ്മാര്‍ഗ്ഗത്തിലിതൊക്കെമോഹമഹിമാവല്ലാതെ മറെറന്തഹോ

7. താനാരാദ്ധ്വഗ! ഞാനഹോ ഖലവരൻ താനെന്തിനാണിവനെ
താനേത്തന്നെ വസിപ്പതുഗ്രമൃഗമാമന്നെ ഗ്രസിച്ചീടുവാന്‍
സൂനത്തോടുസമാനമംഗമിതുനീയെന്തിന്നുപേക്ഷിപ്പതി
ന്നെന്നെത്തിക്കുമൃഗങ്ങളുത്സുകതയാൽ സർവ്വം ഗ്രഹിച്ചീടണം

8. നിത്യം കട്ടു കവർന്നുകൊണ്ടു കലഹം കൂട്ടുന്നൊരീദുഷ്ടരി
ന്നോര്‍ത്താൽ പത്തുസഹസ്രമല്ല ശിവനേ ജേലിൽ കിടക്കുന്നതും
മര്‍ത്ത്യന്മാരിതു കണ്ടുകൊണ്ടു മതിമോഹത്താലഹോ പിന്നെയും
സത്യംവിട്ടു നടന്നു കഷ്ടമുഴലുന്നത്യാര്‍ത്തിയാലനഹം

9. വാചാലന്റെവചസ്സിലും കവിവചഃ പീയൂഷവർഷത്തിലും
കിഞ്ചിൽഭേദമതില്ല മന്ദമതികൾക്കിന്നോർത്തു കണ്ടീടുകിൽ
ഉച്ചത്തിൽ കരയും കറുക്കനുടെ വൻശബ്ദത്തിലും കോകിലം
കൊഞ്ചിപ്പാടുമതിലും ലവവിശേഷം പോത്തിനുണ്ടോ സഖേ

10. സ്വാര്‍ത്ഥം വിട്ടു മിഹാന്യകാര്യഘടനം ചെയ്യുന്നവൻ സൽമാൻ
സ്വാര്‍ത്ഥത്തിന്നു വിരോധമെന്നിയെ പരാര്‍ത്ഥോദ്യോഗിയാം മദ്ധ്യമൻ
സ്വാര്‍ത്ഥൈകാര്‍ത്ഥിതയാൽ പരാര്‍ത്ഥഹരണം ചെയ്യുന്നവൻ ദുഷ്ടനാം
വ്യര്‍ത്ഥംഹന്ത! പരാര്‍ത്ഥനാശകനെയിന്നാരെന്നു ചൊല്ലേണ്ടു ഞാൻ

11. തക്കത്തിൽപല ഗദ്യപദ്യകവിതാ ഹൃദ്യോപചാരങ്ങളെ
കയ്ക്കൊണ്ടജ്ഞജനങ്ങളോടു മുരിയാടീടുന്നതും കേവലം
ധിക്കാരിപ്പരിഷക്കു സൽകൃതികളേ നൽകുന്നതും നിഷ്ഫലം
മൂക്കില്ലാത്തൊരുദിക്കിലേന്തിനു സഖെ! കസ്തൂരിതൻ സൌരഭം

12. വക്താസര്‍വജ്ഞനെന്നാകിലുമവനുരിയാടുന്ന സാരോക്തിയെല്ലാം
ശ്രോതാവജ്ഞാനിയെന്നാൽ പരമൊരുവിധവും ഹന്തശോഭിക്കയില്ല
ഭര്‍ത്താവന്ധത്വമാര്‍ന്നീടുകിലവനുടെയ പ്രേയസീവിഭ്രമങ്ങൾ
ക്കോര്‍ത്താൽ സാഫല്യമുണ്ടായ്‍വരുമതിനധികം ദുര്‍ഗ്‌ഘടംതന്നെയല്ലൊ

13. സാരസ്യം പാരമുള്ളോര്‍ക്കതിരസമുളവാക്കുന്ന കാവ്യാമൃതത്തിൻ
സാരത്തെപ്പാമരനുാരുടെ ഹൃദയമതിൽ ചേര്‍ക്കുവാൻ യോഗ്യമാമോ
നാരീവക്ഷോജകംഭത്തിനു സമുചിതമായുള്ള കസ്തൂരിയിന്നി
ന്നാരാണിക്കാട്ടുപോത്തിൽ ജഘനമതിലഹൊ ലേപനം ചെയ്തിടുന്നു

14. വര്‍ണ്ണം പാര്‍ത്താൽ കറുപ്പാം നിജവസതിയതൊ നല്ല തേൽമാവുതാനെ
ന്നെണ്ണിക്കൊണ്ടിന്നുതാനും പരഭൃതമതുതാനെന്നുറക്കേണ്ട കാക
പൂര്‍ണ്ണാമോദത്തിനാലീസ്സരസയുവജനോന്മാദമേകും വസന്തം
വന്നെത്തുംനേരമല്ലൊ കുടുരവമതുകൊണ്ടെന്തുനീ ഹന്തചെയ്യും

15. കാകൻ കറുത്തനിറമാം പികവും തഥൈവ
കാകന്നു മിന്നിഹ പികത്തിനുമെന്തുഭേദം
ലോകെവസന്തമണയും സമയേസകാകൻ
കാകംപികം പികമിതി സ്ഫുടമാകുമല്ലൊ

16. ഗൌരാംഗനന്നമതുപോൽ ബകവും വെളുപ്പാം
നേരേനിനക്കിലിവർ തങ്ങളിലെന്തുദേദം
നീരോടുചേര്‍ന്ന പയസാം തരസാവിഭാഗെ
സാരസ്യമന്നമതിനുണ്ടു ബകത്തിനുണ്ടോ

17. ഒരുവിധമൊരുകര്‍മ്മംകൊണ്ടു സാദൃശ്യമുണ്ടായ്
വരികിലുമൊരുനാളും ജാതിമാറുന്നതല്ലാ
വിരവിലൊരുരഥത്തേത്താൻവലിച്ചാലുമിന്നാ
ത്തുരഗവരമതാമോ ഗർദ്ദഭം പ്രൌഡിയാലെ

18. നിന്ദ്യൻതാനെന്നുവന്നീടിലു മതിധൃതിമാനായിടുന്നാപ്പുമാന്റെ
തന്നെത്താനെജ്വലിക്കും ധൃതിയതിനെയടക്കീടുവാൻ സാദ്ധ്യമല്ല
മിന്നുന്നോരഗ്നിതന്നെ സ്വയമുടനെയധോനാളമാക്കിപ്പിടിച്ചാ
ലിന്നുണ്ടായീടുമൊ തൻ ശിഖയതുബത കീഴ്പോട്ടുപോകുന്ന കാര്യം