155. BECAUSE THE FOREGOING SERVE SO GENERALLY FOR THE FINITE VERB, THE NEUTER IN ൻ FOR തു IN POETRY IS SO FREQUENT.

604. മുൻചൊന്നവ കൂടക്കൂടേ മുറ്റുവിനയുടെ സ്ഥാനത്തെ പ്രാപിക്കയാൽ ഓൻ, ഓന്ന് അന്തമുള്ള നപുംസകം പദ്യത്തിൽ മുറ്റുവിന ശക്തിയോടു വളരെ നടപ്പായത് (237. 671, a. കാണ്ക.)
ഉ-ം വഞ്ചിക്ക എന്നുള്ളത് എൻ ചിത്തം തന്നുള്ളിൽ തഞ്ചിനിന്നീടുവോനല്ല ചൊല്ലാം (കൃ. ഗാ.) സ്യമന്തകം എട്ടെട്ടു ഭാരം നല്പൊന്നു മിണ്ണീടുന്നോന്നു (കൃ. ഗാ. is a jewel producing daily). എന്നുടെ മാനസം അന്യമാരിൽ ചെല്ലുവോന്നല്ല (കൃ. ഗാ.) ചേരുവോന്നല്ലിതു (നള.) ഇവ്വണ്ണമറുത്താൽ അറുവോന്നല്ല. (രാ. ചാ. it will not come off).
ബഹുവചനത്തോടു:
ജന്തുക്കൾക്കെന്നുമേ കിട്ടുവോന്നല്ല ഈ സ്വൎഗ്ഗം (കൃ. ഗാ.) വൎത്തമാനങ്ങൾ എങ്ങിനെ ഇരിപ്പോന്നു (കേ. ഉ.) മറവിന: ഭാരതമൊടുങ്ങാതോന്നാകിയ കഥയല്ലൊ (മ. ഭാ.) ഒല്ലാതോന്നിതു (ഉ. രാ.) കാരിയം ഒട്ടഴകല്ലാതോന്ന് (രാ. ച.)
മകാരാന്തമുള്ളതു ഏറ്റവും പുരാണം. ഉ-ം നിശാചരനെ മന്നൻ വെന്നമയും ഊഴി ഏഴിനും അത്തൽ അറ്റമയും ഉരെത്താർ; നീ കിടന്തമകണ്ടു; നിന്നെ ഊഴിയിൽ വീഴ്ന്തമ കണ്ടു (രാ. ച.) 613. 598.